Акъбайланы Идрис бла аны гитче къарнашчыгъы Джанхот къачда малланы къаудан къошлагъа сюрюб бара, бир джерде тохтайдыла.

Ол экинди намазгъа чёгюб тургъанлай, Джанхот къычырады: «Ай, Идрис, хаджиретле джетиб келедиле!» - деб. Алай а, къыйынлы, намазын бёлмегенди. Джукъдан къоркъа билмеген адам болгъанды, шкогу да – къатында. Аны бла атыб, бирлерин ёлтюрсе, ала къачарыкъ болгъандыла, алай а, не келсин, динни кючлю заманы, орнундан тебмегенди. Джашчыкъ а къычырады. Хаджиретле джетиб Идрисни бууадыла. Идрис мазаллы, къарыулу адам болгъанды, кесин байлатмай, бирин ары, бирин бери силдегенди. Ол заманда аны шкок бла урадыла.
Джукъдан артха турмагъан аман дуния, джылай тургъан джашчыкъны да, малланы да сюрюб, Тау Артына ауадыла. Идрисни юйде гитче джашчыгъы бла джаш къатыны къалады. Ол джашчыкъ мени анамы атасы Матай хаджиди. Джанхот Тау Артына урланды. Билмейме, къаллай бир заман кетеди, бир кюн муну къонакъбай къатын къачарын излейди. Джазыкъсыннганмы этген эди, къайдам.
- Ма бу тауладан ары чорт аусанг, Къарачайгъа барыб къаллыкъса, - дейди. Джанхот къачады. Ызындан къуугъун келгенин эслеб, къайры джанларгъа билмей, уллу терекни юсюне миниб бугъады. Сюрюб келгенле Джанхотну тюбю бла «тыпыр-тыпыр» деб ёрге озадыла. Ауушха дери барыб, ызларына айланадыла. Сора муну эслемей кетгенлеринде, терекден тюшюб, алай чабханды аууш таба. Къаллайла эсе да Тебердиге тюшюб, Ташкёпюрге келеди. Кёпюр къулагъында къарауулладан къоркъуб, кёб сакълагъанды. Сакълай туруб, озгъан джолоучулагъа къатышыб, алай келгенди юйге джарлы.

ЁЗДЕНЛАНЫ Абугалий.
«Сёз халы кибикди...» - 2004 дж.